Urlop nad morzem

Łęgi olszowe

13 październik 2010r.

Łęgi olszowe Powolne obniżanie się poziomu wód gruntowych prowadzi do dalszych zmian siedliskowych. Skraca się coraz bardziej okres wiosennego podtopienia. Dostęp powietrza do powierzchniowych warstw torfu powoduje ich przetworzenie i humifikację, a bujna roślinność zielna poprzez coroczny rozkład stale wzbogaca glebę w czynne postaci próchnicy. Zanika struktura kęp i dolinek, tak charakterystyczna dla olesu. Zaczynają pojawiać się coraz bardziej wymagające gatunki roślin. Do drzewostanu wchodzi jesion. Bardzo charakterystyczna jest struktura takiego lasu. Olsza tworzy w nim górne piętro, jesion liczny jest w podroście, w drzewostanie trafia się pojedynczo. Jest to początkowe stadium rozwojowe łęgu olszowego (Circaeo-Alnetum). Szybki rozkład próchnicy staje się przyczyną pojawiania się i masowego nieraz rozwoju roślin siedlisk bardzo żyznych. Jako przykład posłużyć może pokrzywa zwyczajna. Gatunkiem charakterystycznym dla tego lasu jest czartawa drobna. Od jej naukowej nazwy - Circaea alpina - wywodzi się nazwa zespołu — Circaeo-Alnetum. Łęgi olszowe wykształcone są zwykle na niewielkich powierzchniach. Na południowo-wschodnich brzegach jeziora Łebsko w leśnictwie Gać prześledzić można wszystkie etapy rozwoju lasu zmierzające do łęgu olszowego.

nad morzem, przyroda, mikroklimat, nad morzem