Urlop nad morzem

Kaszubskie Bieszczady

24 lipiec 2013r.

KASZUBSKIE BIESZCZADY - OKOLICE MIASTKA Okolice Miastka odznaczają się wyjątkową malowniczością ze względu na liczne morenowe wzgórza (kulminacja w rejonie Szybskiej Góry), mniejsze i większe kompleksy leśne oraz kilkadziesiąt różnej wielkości jezior. Choć brak tu wyznaczonych miejsc widokowych, co rusz możemy się zachwycać dalekimi perspektywami i doskonałym nasyceniem różnorodnymi szczegółami. Mało turystów, niewielu mieszkańców, sporadyczny ruch samochodów i niewielkie wsie sprawiają, iż można tu naprawdę odpocząć od codziennej krzątaniny i pośpiechu. Czas płynie sobie tu jakby odmiennym, wolnym strumieniem. Jeśli dodać do tego żywą miejscową kaszubską i ukraińską kulturę, to porównanie do Bieszczad okazuje sie zupełnie uzasadnione. SŁOSINKO leży 4 km na wschód od Mitocic. Podobnie jak Miłocice wieś została założona przez Krzyżaków w połowie MIŁOCICE znajdują się przy trasie do Białego Boru, 7 km na południe od Miastka. Osada została założona przez Krzyżaków w końcu XIV wieku. Pograniczna lokalizacja nie sprzyjała jednak jej rozwojowi, gdyż już w 1415 roku Pomorzanie dokonali wypadu przeciw Krzyżakom i zrównali Miłocice z ziemią. Pustkowie to zostało ponownie zasiedlone w XVI wieku, gdy obszar przywłaszczyła sobie rodzina Massowów. Poza ich dworem znajdował się tu także kościół. Przeprowadzone w 1802 roku melioracje zwiększyły teren użytków i przyczyniły się do rozwoju wsi. Przed wojną funkcjonowały tu 54 gospodarstwa indywidualne i majątek, dzierżawiony przez Massowów z Wołczy Wielkiej. We wsi obejrzeć można malowniczy drewniany kościół pod wezwaniem Michała Archanioła, wzniesiony w 1771 roku. Wewnątrz zachowało się barokowe wyposażenie z przełomu XVIII i XIX wieku. Na południowy zachód od Mitocic leży Słosinko. W pobliżu tej wsi rozciągają się rozlegle lasy z kilkoma ładnymi jeziorami. Zniszczone na początku XV wieku przez Pomorzan ponownie lokowane było w 1566 roku jako huta żelaza. W 1717 roku Słosinko przekształcono w folwark, którego parcelacja w 1928 roku przyśpieszyła rozwój wsi. Do początku lat 80. stał tu najstarszy w dawnym powiecie miasteckim kościół szachulcowy. Dziś za zabytkową uznać można większość tradycyjnych budynków w centrum Slosinka. Atrakcją turystyczną są okoliczne lasy i dwa jeziora - Słosineckie Małe i Wielkie. WOŁCZA WIELKA znajduje się 4 km na zachód od Miastka, przy drodze na wschód od Bobięcina. Podobnie jak większość okolicznych wsi, Wołcza do 1519 roku należała do Lettowów, a później stanowiła majątek Massowów. Koło majątku z czasem rozwinęła się też wieś chłopska. Wart obejrzenia jest tutejszy XIX-wieczny neoromański kościół ewangelicki, jedyna protestancka świątynia w okolicy Miastka, oraz niezbyt okazały XIX-wieczny dwór Massowów. Na terenie dawnego parku w sezonie działa gminne kąpielisko. KAMNICA położona jest 3 km na zachód od Wołczy Wielkiej. Początkiem Kamni-cy był folwark założony przez Massowów w końcu XVI wieku. W końcu XVIII stulecia dobra te usamodzielniły się i z czasem stały się jednym z większych majątków w okolicy. Po wojnie było tu PGR, dziś zabudowania gospodarcze i grunty należą już do prywatnej firmy. Kamnica ma kilka wartych zobaczenia obiektów. Przy samej drodze z Wołczy niszczeje dworek kryty mansardowym dachem. Wybudowano go w latach 20. XX wieku, a po wojnie mieścił biura PGR. Opuszczona przed kilku laty budowla szybko ulega dewastacji. Nieco dalej znajduje się pałac i rozległe zabudowania gospodarcze z kuźnią, spichlerzem i stajniami. Modernizację majątku w okresie międzywojennym przeprowadzili Hasslacherowie. Malowniczo prezentuje się wieża zegarowa, kiedyś normująca czas pracy. BOBIĘCINO to letniskowa wieś, 13 km na zachód od Miastka, położona przy północnym brzegu Jez. Bobięcińskiego. Wieś powstała w połowie XVI wieku na gruntach Lettowów jako folwark. Zmieniał on wielokrotnie właścicieli, a od roku 1889 stanowił posiadłość cesarską, którą po 1920 roku wydzierżawiono. Warto obejrzeć dwór (szachulcowy, dziś otynkowany) z końca XVIII wieku i otaczający go park. We wsi funkcjonuje pole namiotowe oraz niewielka Harcerska Baza Obozowa. Położone na zachód od wsi Jezioro Bobięcińskie Wielkie jest największym zbiornikiem wodnym w okolicy. Posiada urozmaiconą linię brzegową i 6 wysp, z których największa ma powierzchnię blisko 15 ha. Na wyspach tych znajduje się, nieoznakowane niestety, cmentarzysko kurhanowe oraz wczesnośredniowieczne grodzisko. Szczególnie interesujące są pozostałości grodziska, składającego się z osady otwartej, właściwego grodu oraz drewnianego pomostu łączącego wyspę z lądem (pozostałości pod wodą). Gródek zajmował północną część wyspy. Całość otoczona jest stromym wałem, którego wysokość miejscami dochodzi do 17 m nad poziom lustra wody. KAWCZE to spora wieś przy linii kolejowej łączącej Miastko z Koszalinem. Najstarsza wzmianka o Kawczu zachowała się z 1517 roku, kiedy to Maciej Lettow sprzedał część tutejszego majątku Lutkowi Massowowi. Wkrótce w Kawczu rozpoczęto hodowlę koni, a zyski z ich sprzedaży pozwoliły Massowom na wykupienie reszty majątku. Od roku 1811 Kawcze miało wielu właścicieli i ostatecznie w 1904 roku przeszło na własność niejakiego Martina von Grajetzkiego. Po wojnie stało się jednąz największych w okolicy stacji załadunkowych drewna pozyskiwanego w okolicznych lasach. W przysiółku należącym do Kawcza - Kawczynie (około 2 km na północ od wsi), na rzece Studnicy, znajduje się XIX-wieczny młyn (dziś elektrownia).